
Τροχαντηρίτιδα
Με τον όρο “τροχαντηρίτιδα“, ή αλλιώς “θυλακίτιδα του μείζονος τροχαντήρα” ή “τενοντίτιδα του τείνων την πλατιά περιτονία”, αναφερόμαστε στην εμφάνιση φλεγμονής στον ορογόνο θύλακα πάνω απ’ το μείζονα τροχαντήρα, ο οποίος βρίσκεται στην έξω πλευρά του ισχίου. Εμφανίζεται κυρίως σε αθλήματα που χαρακτηρίζονται από επαναλαμβανόμενες κινήσεις του ισχίου.
Οι κυριότεροι λόγοι εμφάνισής της είναι:
– Μυϊκή αδυναμία του κορμού, των γλουτών και των κάτω άκρων
– Σύνδρομο υπέρχρησης των ισχίων
– Ανατομικές ασυμμετρίες
– Διάφορες μορφές αρθρίτιδας
– Λανθασμένα πρότυπα άθλησης
– Σύνδρομο λαγονοκνημιαίας ταινίας
– Τραυματισμοί
– Παθήσεις της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
– Μη κατάλληλα υποδήματα
– Κακή στάση σώματος
– Εκφυλιστικές αλλαγές με την πάροδο του χρόνου
– Παχυσαρκία
– Φύλο (πιο συχνά στις γυναίκες)
Η χαρακτηριστική συμπτωματολογία αποτελείται από:
– Πόνο στην έξω πλευρά του ισχίου ο οποίος μπορεί να επεκτείνεται μέχρι και το γόνατο Η ένταση του πόνου αυξάνεται με την τοποθέτηση αντίστασης στην απαγωγή του ισχίου, την κατάκλιση στην πάσχουσα πλευρά, την άρση από καθιστή θέση, τα άλματα και τη βάδιση – τρέξιμο (ακόμα περισσότερο όταν υπάρχει ανηφορική – κατηφορική κλίση)
– Τοπική υπερευαισθησία
– Πιθανή εμφάνιση οιδήματος
Η αντιμετώπιση της τροχαντηρίτιδας ξεκινά με ανάπαυση, παγοθεραπεία και τοποθέτηση του άκρου σε ανάρροπη θέση για τη μείωση του πόνου και της φλεγμονής. Για τους ίδιους σκοπούς χρησιμοποιούνται κατόπιν φυσικά μέσα και μάλαξη. Στη συνέχεια εκτελούνται διατάσεις της λαγονοκνημιαίας ταινίας και των προσαγωγών μυών. Ασκήσεις ενδυνάμωσης με προοδευτική αύξηση δυσκολίας εκτελούνται κυρίως στους μυές του ισχίου και τους γλουτούς. Τέλος παρέχονται οδηγίες στον ασθενή σχετικά με την αποφυγή επιβαρυντικών δραστηριοτήτων κι επιστροφή με ασφάλεια και λειτουργικότητα στην καθημερινότητά του. Μερικές φορές συνιστάται και η χρήση ορθοπαιδικών πάτων.