Νόσος του Πάρκινσον
Αποτελεί μια προοδευτική εγκεφαλική πάθηση η οποία προκαλεί εκφυλιστικές αλλαγές στους νευρώνες του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για την παραγωγή ντοπαμίνης. Οι λόγοι εμφάνισης της νόσου δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν, αλλά επιβαρυντικούς παράγοντες αποτελούν η προχωρημένη ηλικία, το οικογενειακό ιστορικό ύπαρξης νόσου του Πάρκινσον, το κάπνισμα, οι ορμονικές αλλαγές που επέρχονται με την εμμηνόπαυση, περιβαλλοντικοί παράγοντες κ.α.
Τα συμπτώματα του Πάρκινσον εμφανίζονται προοδευτικά και τα κυριότερα είναι τα εξής:
– Τρόμος ηρεμίας
– Βραδυκινησία
– Δυσκαμψία (μπορεί να εμφανιστεί διαφορετικά σε κάθε περίπτωση όπως πχ ως σημάδι οδοντωτού τροχού ή ως μολυβδοσωλήνας)
– Μειωμένη ισορροπία
– Μειωμένη ικανότητα εκτέλεσης δραστηριοτήτων που χρειάζονται λεπτές κινήσεις
– Εμφάνιση παθολογικού προτύπου κίνησης (μικρά και συρτά βήματα με τα χέρια κολλημένα στον κορμό, ο οποίος γέρνει)
– Αλλοίωση της ομιλίας ( μονοτονία)
– Παρουσίαση ανέκφραστου προσώπου
– Αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης ψυχικών διαταραχών
Η αύξηση της κινητικότητας των ασθενών με Parkinson και η “διόρθωση” (όσο είναι δυνατόν) των παθολογικών προτύπων στάσης και κίνησης τους, αποτελούν τους πιο βασικούς στόχους της φυσικοθεραπείας. Ανάλογα με τα συμπτώματα του κάθε ατόμου, διαμορφώνεται ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα θεραπείας το οποίο αποτελείται από:
– Χρήση φυσικών μέσων και μάλαξης για τη χαλάρωση των βραχυσμένων μυών
– Επανεκπαίδευση βάδισης και του τρόπου εκτέλεσης βασικών λειτουργιών που έχουν επηρεαστεί από τη νόσο
– Χρήση ασκήσεων και διατάσεων με σκοπό τη μυϊκή ενδυνάμωση, τη διατήρηση της μυϊκής ελαστικότητας, τη βελτίωση της ισορροπίας και την αύξηση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων και της αντοχής του ασθενή
– Εκτέλεση διορθωτικών χειρισμών, σε συνδυασμό με ασκήσεις, με σκοπό τη βελτίωση της στάσης σώματος
