Μυοσκελετική φυσικοθεραπεία
Το μυοσκελετικό σύστημα του ανθρώπου αποτελείται από τα οστά, τους μύες, τους τένοντες, τους μηνίσκους, τους συνδέσμους και τις αρθρώσεις. Όλες αυτές οι δομές δρουν συνδυαστικά για να καθορίσουν τη μορφή του ανθρώπινου σώματος, συμβάλλουν στη σταθερότητα και την κινητικότητά του, ενώ παράλληλα προστατεύουν σημαντικά όργανα όπως η καρδιά, ο μυελός των οστών κ.α., εξασφαλίζοντας έτσι βασικές λειτουργίες του ατόμου. Φαινόμενα που προκαλούν δυσλειτουργία σε αυτές τις δομές ονομάζονται μυοσκελετικά παθήσεις ή κακώσεις. Οι κακώσεις χαρακτηρίζονται από την ύπαρξη κάποιου τραυματικού επεισοδίου, ενώ οι παθήσεις λαμβάνουν χώρα εξαιτίας κάποιας νόσου ή λόγω υπέρχρησης.
Στόχος:
Αρχικός στόχος της μυοσκελετικής φυσικοθεραπείας είναι η διάγνωση της αιτίας ή των αιτιών των συμπτωμάτων, έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν μέσω ασκήσεων, ειδικών τεχνικών θεραπείας και μηχανημάτων. Εφόσον πολλές φορές, ειδικά στους μη-αθλητές, παρατηρείται η ύπαρξη χρόνιου τραυματισμού/πάθησης, το πρόγραμμα αποκατάστασης θα πρέπει να δημιουργηθεί λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχει το ενδεχόμενο να έχουν επηρεαστεί πάνω από μία δομές. Γι’ αυτό και στη μυοσκελετική φυσικοθεραπεία δεν επικεντρωνόμαστε μόνο στο σημείο ή στα σημεία μιας περιοχής όπου εμφανίζονται τα συμπτώματα, αλλά εξετάζουμε περαιτέρω τυχόν ενδείξεις
α) έτσι ώστε να επιτύχουμε μεγαλύτερη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή,
β) γιατί το πρόβλημα μπορεί να ξεκινάει από κάτι που δεν είναι προφανές και
γ) γιατί, ειδικά αν η κατάσταση είναι χρόνια, μπορεί να έχουν επηρεαστεί παραπλήσιες ή ακόμα και ετερόπλευρες δομές.
Το ανθρώπινο σώμα είναι μια “αλυσίδα”. Αν η λειτουργικότητα μιας δομής διαταραχθεί, τότε θα επηρεάσει και τη λειτουργικότητα άλλων. Συνεπώς το πρόγραμμα θεραπείας θα είναι εξατομικευμένο ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κάθε ασθενή και θα βασίζεται στη χρήση μηχανημάτων και ασκήσεων που στοχεύουν στη βελτίωση της δύναμης κι αντοχής μυοτενόντιων δομών, στην αύξηση του εύρους κίνησης και της ισορροπίας, στην εκμάθηση υγιών προτύπων κίνησης και στάσεων σώματος, στη μείωση του πόνου και της πιθανότητας επανατραυματισμού, κι εν τέλει στην επίτευξη της βέλτιστης λειτουργικότητας του ατόμου. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος θεραπείας ο φυσικοθεραπευτής παρέχει οδηγίες για το πώς να παραμένει ενεργός ο ασθενής στο σπίτι, ενώ αφού τελειώσουν οι συνεδρίες, τον συμβουλεύει για το τι πρέπει να κάνει από εδώ και πέρα για να παραμείνει υγιής και ανεξάρτητος.
